vrijdag 1 mei 2015

Het Hallerbos


Leuke wandelingen die korter zijn dan vijf kilometer, verfrissende fietstochten die korter zijn dan twintig kilometer, ze zijn niet dik gezaaid. Af en toe test ik er eentje uit en hieronder lees je mijn eerlijke mening. 

Ook dit voorjaar kan je geen magazine openslaan of je komt een artikel tegen over het Hallerbos. Tussen de bloeiende hyacinten gaan wandelen stond al geruime tijd hoog op mijn verlanglijstje.




In een vrouwenblad las ik over de Hyacintenwandeling. Maar die is zeven kilometer lang en voor mensen met een klein energie-emmertje niet haalbaar. Een bezoekje aan de website van het Hallerbos leert me dat er ook andere wandelingen voorzien zijn in het bos. Zelf heb ik veel interesse in de kortste wandeling, de Achtdrevenwandeling. 


Naast de lengte van de wandeling is een ander aandachtspunt de afstand tussen de parking en het startpunt van de wandeling. Het zou de eerste keer niet zijn dat de afstand van de wagen naar het doel al teveel energie opslorpt. Mijn vrees blijkt in het Hallerbos ongegrond. Op de wandelfolder is te zien dat parking 8 pal aan de start van de Achtdrevenwandeling ligt en dat blijkt in praktijk gelukkig ook zo te zijn! Je vindt hier de wegbeschrijving. Wie een gps gebruikt, kan “Vlasmarktdreef, Halle” intoetsen.

De Achtdrevenwandeling is in de wandelfolder aangeduid met witte bolletjes. Ik had het kaartje vooraf afgedrukt, maar ter plaatse kan je gewoon de wit-met-zwarte-gekleurde houten paaltjes volgen en is het plannetje niet echt nodig. 




Wij starten de wandeling in de Platanendreef. Bij de start zie je al de eerste blauw-paarse vlekken tussen de loofbomen. Wat verder kom je aan de linkerkant een naaldbos tegen, waar we uiteraard geen hyacint aantreffen. Wanneer we rechts de Rode Amerikaanse Eikendreef indraaien, staan we middenin de hyacinten. Het is een echte paars-blauwe bloemenzee , overweldigend! Je komt ogen te kort, overal wil je stoppen om foto’s te nemen. Even verder steken we de Vlasmarktdreef over, waar we Parking 5 tegenkomen. Er is op dat punt ook een picknickplek. Goed om te weten! Waar de Rode Amerikaanse Eikendreef en de Eikendreef elkaar kruisen, gaan we opnieuw naar rechts. Ook in de Eikendreef zijn we omringd door de hyacinten en door de windrichting ruiken we ze, mmmm... Als we de Eikendreef uitlopen, draaien we opnieuw naar rechts, de Lorkendreef in. Aan onze rechterzijde opnieuw een bloemenzee, links (nog?) niet. Aan het einde van de Lorkendreef komen we uit aan het startpunt van de wandeling.

Ik heb echt genĂ³ten van de wandeling. Geen klim- en afdaalwerk, comfortabele wandelpaden, banken hier en daar en spectaculaire beelden. Een aanrader. 







Gegevens:


Wandelpad: Achtdrevenwandeling

Markering: zwart-wit-gekleurde houten paaltjes

Lengte: 1,8 kilometer

Niveauverschil: beperkt (6 meter hoogteverschil volgens de Runtastic-app, onder voorbehoud)

Ondergrond: verhard, maar geen beton

Geschikt voor rolstoelgebruikers: ja

Datum van mijn bezoek: 18 april 2015


Of de wandeling echt 1,8 kilometer is, kan ik niet vertellen. De Runtastic-app had wat moeite met gps-ontvangst tussen de bomen.

Ik heb er zelf nauwelijks hinder van ondervonden, maar de Rode Amerikaanse Eikendreef is het enige stuk van de wandeling waarin ik merkte dat het licht helde.

De Achtdrevenwandeling loopt in een rechthoek. Op de dag dat wij er waren, stonden de hyacinten vooral in bloei aan de binnenzijde van die rechthoek. Afhankelijk van de windrichting ruik je soms erg sterk de hyacintengeur en op andere momenten niet.

Tijdens de wandeling kom je zitbanken tegen. De wandelpaden zijn breed, je kan gemakkelijk met meerdere mensen naast elkaar lopen.




Alle foto’s zijn door mezelf genomen met een smartphone. Ze zijn onbewerkt.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten